Dzisiaj cała Ameryka świętuje.
Thanksgiving Day
to najbardziej amerykańskie święto, wszak ściśle związane jest z historią Nowego Świata. Z historią pierwszych osadników, którymi przecież wszyscy – czy zdajemy sobie z tego sprawę, czy też nie – jesteśmy. Dla kolejnego pokolenia, czyli naszych dzieci, stanowimy przecież zdobywców nowego lądu. Tak więc jest to święto bardzo amerykańskie, ale równocześnie bardzo nasze – wszystkich imigrantów. Tych wszystkich, którzy zdecydowali się opuścić ojczyznę, by osiąść na ziemi Kolumba, rozpoczynając tu nowe życie.
Z okazji Thanksgiving Day smacznego indyka i wszystkiego najlepszego naszym Czytelnikom życzy redakcja.
wydawca meritum.us
Zbigniew Karaś
Święto Dziękczynienia obchodzone jest w USA w każdy czwartek listopada jako pamiątka pierwszego Dziękczynienia członków kolonii Plymouth w 1621.
Nie ma zgodności co do daty i miejsca pierwszych obchodów Dnia Dziękczynienia, niemniej pierwsze poświadczone obchody odbyły się 8 września 1565 w miejscu, które dziś nosi nazwę Saint Augustine na Florydzie. Wbrew dowodom naukowym tradycyjne uważa się, że pierwszy Dzień Dziękczynienia był obchodzony w kolonii Plymouth w 1621 roku.
Pielgrzymi, którzy przypłynęli do Ameryki na pokładzie statku Mayflower, byli członkami Angielskiego Kościoła Separatystycznego (odłamem Purytanów). Wcześniej ruszyli ze swych domostw w Anglii i pożeglowali do Holandii (Niderlandów), aby uciec przed prześladowaniem religijnym. Tam cieszyli się większą tolerancją religijną, ale w końcu rozczarowali się holenderskim sposobem życia, uznając go za bezbożny. Szukając lepszego życia, tzw. Separatyści wynegocjowali z londyńską kompanią handlową sfinansowanie pielgrzymki do Ameryki. Tylko około jedna trzecia odbywających podróż na pokładzie “Mayflower” była Separatystami, pozostali zostali wynajęci dla zabezpieczenia interesów firmy.
Pielgrzymi wylądowali na Skale Plymouth 11 grudnia 1620 roku. Po pierwszej ostrej zimie, do początku kolejnej jesieni zmarło 46 ze 102 osób zaokrętowanych na “Mayflower”. Ale ponieważ żniwa 1621 roku były obfite, koloniści postanowili uczcić to świętem wraz z 91 Indianami z plemienia Wampanoagów (ang. Wampanoag), którzy wraz z wodzem Massasoitem pomogli im przetrwać pierwszy rok.
Święto miało więcej z tradycyjnych angielskich obyczajów dożynkowych, niż z “obchodów dziękczynnych”, dla Wampanoagów było piątą z sześciu tradycyjnych ceremonii dziękczynnych w roku[2]. Trwało trzy tygodnie, w okresie między 21 października i 11 listopada 1621 roku. Indianie dostarczyli na ucztę co najmniej pięć jeleni, w menu nie było natomiast sosu żurawinowego (z braku cukru), ziemniaków, ciasta z dyni, ani indyków, zamiast których podano ptactwo wodne (kaczki, gęsi)[3].
Pielgrzymi i tubylcy porozumiewali się za pośrednictwem Squanto, Indianina z plemienia Patuxet, który znał angielski dzięki swoim wcześniejszym kontaktom z podróżnikami brytyjskimi. Oprócz ucztowania, święto obejmowało także wspólny wypoczynek oraz zabawę kolonistów i Indian. Nie zachowały się natomiast żadne inne relacje o podobnych spotkaniach międzykulturowych w kolejnych latach. Znane są tylko dwa opisy tego święta: w liście kolonisty i książce powstałej 20 lat później.
Świętem narodowym ogłosił je w 1863 roku prezydent Abraham Lincoln i z tego samego okresu datują się stereotypy o Dniu Dziękczynienia.
meritum.us, wikipedia