Przy grobie Chopina
Chciałem dotknąć nagrobne fiołki
lecz zadrżały nieśmiało wylęknione
anioł szepnął do mnie…nie dotykaj
one kwitną wyłącznie dla Fryderyka
Słuchałem grobowych dzwięków
nokturnów i mazurków z zaświatów
nagle była przy mnie tylko cisza
i spojrzenie Fryderyka głębokie
Obudź się teraz uśpiony mocarzu
już wiosna zieleni wierzbom spódnice
zasnąłeś twardym snem błogim
czeka na ciebie polskie niebo błękitne
Ktoś przywiózł konwalie znad Wisły
jeszcze zroszone mgiełką zadumy
powąchaj jak pachną delikatną białością
i mazowieckim seledynem twoich wiosen
Przyjedź do ojczyzny na swe urodziny
czekamy na ciebie nasz Fryderyku
już biją dzwony na twe powitanie
niebiosy obudziły wcześniej przyrodę
Cmentarz Pere – Lachaise
Paryż, 2010
Janusz Kopeć