wladek-panasiuk-cc5ARIA Z ZEGAREM

Nie pozwól zegarowi by czas twój roztrwonił,
by nie minęło nic nadaremnie jak nocy czerń.
Ja-m całe życie za niczym gonił jak wiatr, co
zmarszczki z żagla zamiata, dmucha na zimne
jak człek mędrcem zwany. Napełniałem
z chytrością wokół puste dzbany. Nie zważałem
na zegar, który życie skracał, ani na
młodość, co już o niej zapomnieniem.

Życie minęło jako pociąg stację, na której
na mnie już nikt nie czeka.Za mało było
we mnie człowieka i mało wiary, choć
czasu wiele…Dopiero teraz się zatrzymałem
jako zegara wielka wskazówka. Całkiem z
nieznanej dotąd przyczyny znalazłem drogę,
na której stoję. I przeznaczenie na drodze moje
i resztkę życia i sens istnienia

Władysław Panasiuk