Dziś rano, w wieku 98 lat, zmarła Irena Kwiatkowska. Była jedną z najwybitniejszych i najpopularniejszych polskich aktorek filmowych i teatralnych, a także cenioną artystką kabaretową. Telewidzowie zapamiętają ją m.in. z seriali “Wojna Domowa” i “Czterdziestolatek”.
Sceniczna osobowość, mistrzyni śmiechu i znakomita aktorka dramatyczna była warszawianką. Urodziła się 17 września 1912 r. Studiowała na Wydziale Aktorskim Państwowego Instytutu Sztuki Teatralnej w Warszawie. W szkole zawodu aktorskiego uczyli ją m.in. Aleksander Zelwerowicz i Stefan Jaracz.
W 1935 roku, od razu po ukończeniu studiów trafiła do słynnego już w stolicy kabaretu – Cyrulika Warszawskiego i występowała w rewii “Pod włos”. Jeszcze przed wojną miała angaże w teatrach w Warszawie, Poznaniu i Katowicach. Podczas okupacji niemieckiej brała udział w tajnych przedstawieniach, współpracując z reżyserami Tadeuszem Byrskim i Leonem Schillerem.
Widzowie zapamiętali ją m.in. jako Kobietę Pracującą w “Czterdziestolatku” oraz matkę Pawła w serialu telewizyjnym “Wojna domowa”(1965) w reż. Jerzego Gruzy. Pojawiła się w kolejnych filmach i serialach tego reżysera, “Dzięcioł” (1970), “Czterdziestolatek” (1974), “Motylem jestem, czyli romans czterdziestolatka” (1976), “40-latek, 20 lat później” (1993). Miłośnicy seriali mogli ją oglądać także w “Zmiennikach” (1986) w reż. Stanisława Barei. Wystąpiła w komediach muzycznych w reż. Janusza Rzeszewskiego “Hallo Szpicbródka, czyli ostatni występ króla kasiarzy” (1978) i “Lata dwudzieste… lata trzydzieste…”