Smutna wiadomość nadeszła Krakowa. Dzisiaj zmarła ostatnia polska laureatka nagrody Nobla – Wisława Szymborska. Odeszła w zaświaty podczas snu, w swoim domu. Słynna poetka zmagała się z chorobą nowotworową. Przeżyła 89 lat.
Wisława Szymborska urodziła się 2 lipca 1923 roku na Prowencie (część Kórnika) w Wielkopolsce. W 1929 r. jej rodzina na stałe zamieszkała w Krakowie, z którym to miastem poetka była związana przez całe swoje późniejsze życie.
Szymborska była szalenie uznaną poetką, eseistką i krytykiem literackim, tłumaczem, felietonistką. Należała do Stowarzyszenia Pisarzy Polskich i Polskiej Akademii Umiejętności, świat ją poznał, gdy w 1996 roku otrzymała literacką Nagrodę Nobla. Była Damą Orderu Orła Białego.
Pierwsze wiersze opublikowała w krakowskim “Dzienniku Polskim”, następnie w “Walce” i “Pokoleniu”. W tych czasach Szymborska była związana ze środowiskiem akceptującym socjalistyczną rzeczywistość. W latach 1947-1948 była sekretarzem dwutygodnika oświatowego “Świetlica Krakowska” i – między innymi – zajmowała się ilustracjami do książek.
W 1949 roku pierwszy tomik wierszy Szymborskiej “Wiersze” (wg innych źródeł “Szycie sztandarów”) nie został dopuszczony do druku, gdyż “nie spełniał wymagań socjalistycznych”. Debiutem książkowym został wydany w roku 1952 tomik wierszy “Dlatego żyjemy”. Szymborska została przyjęta do Związku Literatów Polskich. Jest także członkiem Stowarzyszenia Pisarzy Polskich. W latach 1953-1981 była członkiem redakcji “Życia Literackiego”, gdzie od 1968 roku prowadziła stałą rubrykę “Lektury nadobowiązkowe”, które zostały później opublikowane także w formie książkowej. W latach 1981-1983 wchodziła w skład zespołu redakcyjnego krakowskiego miesięcznika “Pismo” .
Szymborska jest nierozerwalnie związana z Krakowem i wielokrotnie podkreślała swoje przywiązanie do tego miasta.
W twórczości Wisławy Szymborskiej ważne miejsce zajmują także limeryki, z tego względu zasiada ona w Loży Limeryków, której prezesem jest jej sekretarz Michał Rusinek. Wisława Szymborska uznawana jest również za twórczynię i propagatorkę takich żartobliwych gatunków literackich, jak lepieje, moskaliki, odwódki i altruiki.
Należy do najczęściej tłumaczonych polskich autorów. Jej książki zostały przełożone na 42 języki.