Sponsoring wiz do USA – na czym polega i czy można samemu się sponsorować?
Uzyskanie wizy do Stanów Zjednoczonych często wymaga posiadania sponsora. W zależności od rodzaju wizy, może to być członek rodziny, pracodawca lub w rzadkich przypadkach – sam wnioskodawca. Sponsoring oznacza, że osoba lub instytucja zobowiązuje się do wsparcia wnioskodawcy, zarówno formalnie, jak i finansowo, jeśli jest to wymagane. W tym artykule omówimy, kto kogo może sponsorować oraz kiedy możliwe jest samodzielne sponsorowanie się na wizę do USA.
Sponsoring w wizach rodzinnych i pracowniczych
Najczęściej spotykanymi przypadkami sponsoringu są wizy rodzinne oraz pracownicze:
- Wizy rodzinne – wymagają sponsora w postaci bliskiego krewnego będącego obywatelem USA lub posiadaczem zielonej karty. Taka osoba składa petycję imigracyjną i zobowiązuje się do zapewnienia wsparcia finansowego dla wnioskodawcy.
- Wizy pracownicze – w tym przypadku sponsorem jest pracodawca amerykański, który chce zatrudnić cudzoziemca. Pracodawca składa wniosek i często musi udowodnić, że nie ma odpowiedniego kandydata na dane stanowisko wśród obywateli USA.
Jednak istnieją wyjątki – trzy kategorie wiz, które pozwalają na tzw. samodzielne sponsorowanie się.
Wiza O-1 – talent visa z możliwością samosponsorowania
Wiza O-1 przeznaczona jest dla osób o wyjątkowych zdolnościach w nauce, sztuce, sporcie, edukacji lub biznesie. Standardowo wymaga ona sponsora w postaci pracodawcy lub agenta w USA. Jednak w wyjątkowych przypadkach osoba ubiegająca się o tę wizę może sama siebie sponsorować. Jest to możliwe wtedy, gdy kandydat zakłada własną firmę w USA i to ta firma składa wniosek w jego imieniu. Warunkiem jest wykazanie, że firma działa niezależnie i może realnie zarządzać zatrudnieniem beneficjenta wizy.
Zielona karta EB-1A – dla osób o wyjątkowych zdolnościach
EB-1A to kategoria zielonej karty dla osób o wybitnych osiągnięciach w dziedzinach nauki, sztuki, edukacji, biznesu lub sportu. W odróżnieniu od wielu innych kategorii imigracyjnych, nie wymaga ona sponsora w postaci pracodawcy. Wnioskodawca może samodzielnie złożyć petycję (formularz I-140) i udowodnić, że jego osiągnięcia są na światowym poziomie oraz że jego dalsza działalność przyniesie korzyści USA. Aby uzyskać tę wizę, należy spełnić co najmniej trzy z dziesięciu kryteriów określonych przez USCIS, takich jak nagrody, publikacje czy znaczący wkład w rozwój danej dziedziny.
Zielona karta EB-2 NIW – National Interest Waiver
Kolejną opcją samodzielnego sponsorowania jest EB-2 NIW (National Interest Waiver). Standardowa wiza EB-2 wymaga pracodawcy jako sponsora i przejścia procesu certyfikacji pracy (PERM). Jednak w przypadku National Interest Waiver, ten wymóg można pominąć, jeśli kandydat udowodni, że jego działalność leży w interesie narodowym USA. Aby zakwalifikować się do tej kategorii, należy wykazać:
- Znaczące osiągnięcia zawodowe – np. publikacje, patenty, nagrody.
- Potencjalny wpływ na USA – działalność musi przynosić wyraźne korzyści krajowi.
- Konieczność zwolnienia z wymogu pracodawcy – czyli udowodnienie, że samodzielne działanie kandydata jest bardziej korzystne niż tradycyjna oferta pracy.
Dzięki tym kryteriom osoby o wysokich kwalifikacjach mogą aplikować o zieloną kartę bez konieczności posiadania sponsora-pracodawcy.
Zielona karta EB-5 – inwestorska ścieżka do samosponsorowania
EB-5 to kategoria zielonej karty przeznaczona dla inwestorów, którzy chcą zaangażować swój kapitał w gospodarkę USA. W ramach tego programu, wnioskodawca musi zainwestować co najmniej 1,05 miliona USD lub 800 000 USD, jeśli inwestycja dotyczy obszaru o wysokim bezrobociu lub terenów wiejskich. Inwestycja ta musi stworzyć co najmniej 10 miejsc pracy dla obywateli USA. W tym przypadku kandydat sam siebie „sponsoruje” poprzez swoje fundusze oraz aktywny udział w zarządzaniu przedsięwzięciem. Program EB-5 jest jedną z niewielu opcji dla osób, które nie mają pracodawcy lub bliskich krewnych w USA, ale dysponują znacznymi zasobami finansowymi.
Podsumowanie
Większość wiz do USA wymaga posiadania sponsora, którym najczęściej jest pracodawca lub członek rodziny. Istnieją jednak cztery wyjątki pozwalające na samodzielne sponsorowanie się: wiza O-1 (pod warunkiem założenia własnej firmy w USA), zielona karta EB-1A (dla osób o wybitnych osiągnięciach), zielona karta EB-2 NIW (dla osób, których działalność leży w interesie narodowym USA) oraz zielona karta EB-5 (dla inwestorów chcących stworzyć miejsca pracy w USA). Każda z tych ścieżek wymaga spełnienia określonych kryteriów i dostarczenia solidnych dowodów na wyjątkowe kompetencje, wartość dla USA lub zdolność do wniesienia istotnego wkładu ekonomicznego.